Ποια είναι η δημοσιογράφος και ο καθηγητής που λένε ότι οι Ελληνίδες εκδίδονται… για μια τυρόπιτα

Σάλο και οργή έχει προκαλέσει στην Ελλάδα το δημοσίευμα της γνωστής για τα ανθελληνικά της αισθήματα αγγλικής εφημερίδας Times σύμφωνα με το οποίο οι νεαρές ελληνίδες βρίσκονται σε τέτοια οικονομική απόγνωση που πουλάνε το κορμί τους για ένα σάντουϊτς ή μία τυρόπιτα.

Το παντελώς ανυπόστατο όσο και ακραία δυσφημιστικό για την χώρα μας δημοσίευμα, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της ιστορικής αυτής εφημερίδας με την Ανθή Καρασάββα, μία δημοσιογράφο η οποία έχει αναλάβει... 
εργολαβικά εδώ και χρόνια να προβάλει ό,τι πιο αρνητικό στερεότυπο υπάρχει για τους Έλληνες υπό τον μανδύα του «ρεπορτάζ».

Πρόκειται ίσως για την πιο αμφιλεγόμενη ξένη ανταποκρίτρια στην Ελλάδα, η οποία μάλιστα διεγράφη το 2009 από την Γενική Συνέλευση της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών γιατί όπως είχε ανακοινωθεί είχε έμμισθη σχέση με δημόσιες υπηρεσίες (μεταξύ άλλων και με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επί σειρά ετών, τόσο επί ΝΔ όσο και επί ΠΑΣΟΚ).

Μέχρι να εκδιωχθεί, η Ανθή Καρασάββα ήταν ανταποκρίτρια των New York Times και του CNN, θέση από την οποία εξασκούσε την τέχνη του ανθελληνικού ρεπορτάζ με ιδιαίτερη ζέση. Αρκεί να θυμηθούμε ότι είχε αναφερθεί στις ανασκαφές της Αμφίπολης ως μιας πόλης που βρίσκεται κοντά στη Μακεδονία (εννοώντας τα Σκόπια!), ξεσηκώνοντας τους πάντες εναντίον της.

Στο ίδιο μήκος κύματος και πολλά ακόμα ρεπορτάζ στα οποία αναφέροντας δεκάδες απιθανότητες (όπως για παράδειγμα η δήθεν εκπαίδευση Κούρδων του ΡΚΚ στη Νέα Μάκρη!), με μόνιμο πάντα μοτίβο την διάθεσή της να προκαλέσει θόρυβο όχι με την ακρίβεια του ρεπορτάζ αλλά με την χολή που θα εκτόξευε εναντίον της Ελλάδας.

Η μεγαλωμένη στη Νέα Υόρκη Ανθή Καρασάββα έχει πλέον βρει στέγη σε «φιλικό -και δη ανθελληνικό- λιμάνι», τους βρετανικούς Times. Εκεί όπου ξαναχτύπησε χθες, με το προαναφερθέν «ρεπορτάζ» το οποίο στερείται κάθε σχέσης με την αλήθεια και την πραγματικότητα της Ελλάδας σήμερα.

Όπως η ίδια αναφέρει, το «ρεπορτάζ« της βασίζεται σε μία έρευνα του Καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γρηγόρη Λάζου, ο οποίος επί σειρά ετών ασχολείται με το θέμα της πορνείας και του trafficking στην Ελλάδα και κυρίως στην Αθήνα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στο συγκεκριμένο θέμα, και παρά τις πολλές φορές ακραίες θέσεις του και την προδιάθεσή του για υπερβολές, αποτελεί μια αξιόλογη πηγή για όσους θέλουν να ασχοληθούν με το θέμα.

Όπως και στα περισσότερα «ρεπορτάζ» της η Ανθή Καρασσάβα επιλέγει την οδό της επιλεκτικής δημοσιογραφίας, ξεχωρίζοντας από την μελέτη του Γρηγόρη Λάζου ό,τι βολεύει την ανθελληνική ματιά της (αλλά και της εφημερίδας που αυτή την στιγμή εξυπηρετεί).

Γιατί αν ανατρέξει κανείς σε πρόσφατες παρουσιάσεις της έρευνας του Γρηγόρη Λάζου, θα διαπιστώσει ότι οι φράσεις αυτές είναι μόνο ένα μικρό μέρος της όλης έρευνας. Μία έρευνα η οποία παρουσιάστηκε στις αρχές του 2015, και κάνει λόγο για μείωση του φαινομένου της πορνείας και του trafficking στην Ελλάδα. Γεγονός με το οποίο συμφωνεί και η Ελληνική Αστυνομία αλλά και ο τότε αναπληρωτής Υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Πανούσης.

Ενδεικτικό της αντίληψης για την «δημοσιογραφία» της Ανθής Καρασάββα είναι και ο τρόπος της επιλεκτικής ανάγνωσης της έρευνας. Ενώ τα στατιστικά στοιχεία όπως παρουσιάζονται από τον καθηγητή, δείχνουν ότι η παρουσία των Ελληνίδων είναι στο πλαίσιο του αναμενόμενου, η Καρασάββα εφευρίσκει ένα ποσοστό της τάξης του... 80%. Παρουσιάζοντας μάλιστα έναν... τιμοκατάλογο του αγοραίου έρωτα στην Αθήνα με τα μόλις 2 ευρώ για μισή ώρα (να μη μιλήσουμε για τον απίθανο τίτλο ότι οι Ελληνίδες πουλάνε σεξ για μια τυρόπιτα ή ένα σάντουϊτς) ο οποίος είναι εκτός πραγματικότητας.
Το θέμα είναι ότι πέρα από τις στατιστικές και τις «έρευνες» εκείνο που έχει σημασία είναι ότι για άλλη μια φορά η δημοσιογράφος Ανθή Καρασάββα χρησιμοποίησε την θέση της για να κάνει κακό στην χώρα μας, για ένα θέμα που, εν πολλοίς, είναι ήσσονος σημασίας.

Πιστή στον δρόμο που έχει χαράξει εδώ και πολλά χρόνια, επιμένει να ασκεί την «δημοσιογραφία» γράφοντας ανταποκρίσεις από μία Ελλάδα όχι όπως είναι αλλά όπως την φτιάχνει η ίδια για «μια χούφτα δολάρια». Είναι εκεί που πλέον αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι ίσως μία τυρόπιτα έχει μάλλον μεγαλύτερη αξία από κάποια ρεπορτάζ.

protothema.gr

Οι Βαλκανικοί Λαοί αποφάσισαν.

Αθήνα 23 Ιουνίου 2014

Στον ιστορικό δρόμο της «Συμφωνίας των Χριστιανικών Κρατών του Αίμου» του 1913, της νικηφόρας συμμαχίας που οδήγησε στην πλήρη απελευθέρωση Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Μαυροβουνίου από τον Οθωμανικό ζυγό, οδηγούνται οι εξελίξεις στα Βαλκάνια.

Με πρωτοβουλία του Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου κ. Σταύρου Βιτάλη, και σε πλήρη και συνεχή συνεργασία με την Ευρασιατική Λαϊκή Ένωση, και την Πρόεδρό της Δρ. Τατιάνα Πολοσκόβα, σημαντικότατες αποφάσεις διαμορφώθηκαν τις ημέρες που πέρασαν στη Βουλγαρία.

Συγκεκριμένα και κατ' αρχήν, μεταξύ του Προέδρου του ΠΑΜ και των Προέδρων των πολιτικών φορέων της Βουλγαρίας, «Ενωμένη Βουλγαρία» κ. Δημήτερ Ζντράτκοφ και «Κόμμα Ελευθερίας», του τ. Βουλευτή του Βουλγαρικού Κοινοβουλίου κ. Πάβελ Τσέρνεφ, συνομολογήθηκαν και συμφωνήθηκαν:

1. Η συναντίληψη πως η Ευρωπαϊκή Ένωση των Μπάνκστερς, και οι εγκληματικές επιλογές του ΝΑΤΟ, μόνο δεινά επέφεραν στους Λαούς των Βαλκανίων.

2. Η δρομολόγηση της σύνδεσης των Λαών των Βαλκανίων, στον δρόμο που χάραξε η ιστορική «Συμφωνία των Χριστιανικών Λαών των Βαλκανίων», του 1913.

3. Η καθετοποίηση των οικονομιών των χωρών των Βαλκανίων, στο πλαίσιο της υπό ολοκλήρωση Ευρασιατικής Ένωσης, οράματος του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κ. Βλαδίμηρου Πούτιν.

Επίσης συμφωνήθηκε, μετά την ολοκλήρωση των κατ' αρχήν συνομιλιών με αντίστοιχους πολιτικούς φορείς της Σερβίας και του Μαυροβουνίου:

1.  Να προχωρήσουν οι πολιτικοί φορείς των χωρών των Βαλκανίων, σε ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ των Βαλκανικών Λαών.

2. Να κατέλθουν οι πολιτικοί φορείς στις εθνικές εκλογές των χωρών, Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο, πάντα στη βάση του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας.

3. Να αποφευχθούν αλλά και να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά οι υπερθνικιστικές και σοβινιστικές κορώνες, όπως ο πανσλαβισμός, ο «εκ βορρά κίνδυνος» κλπ κατάλοιπα του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου και της Ψυχροπολεμικής Περιόδου, στη βάση της αρχής: «Τιμούμε τους αγώνες των Λαών μας, μαθαίνουμε από τα λάθη τους».

Η ιστορική αναγκαιότητα που καθοδηγεί πια τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, αποδεικνύει πως: Οι Βαλκανικοί Λαοί, αποφάσισαν.

June 23rd 2014

The Balkan Peoples decided.
The recent developments in the Balkans, are driving to the historic road of the "Agreement of the Balkan Christian States" of 1913, the victorious alliance that led to the full liberation of Greece, Serbia, Bulgaria and Montenegro, from the Ottoman slavery.

Within the initiative frame, taken by the President of the Patriotic Front of Greece Mr. Stavros Vitalis, and the full and continuous cooperation with the Eurasian People's Union, and its President Dr. Tatiana Poloskova, major decisions were reached in the days passed, in Bulgaria.

Specifically, and in principle, the following agreements, between the President of PAM and the Presidents of the Political bodies of Bulgaria, "United Bulgaria", Mr. Dimiter Zdratkof and "Freedom Party", the former Member of the Bulgarian Parliament, Mr Pavel Tsernev, were concluded:

1. The understanding that, the European Union of banksters, and the NATO criminal choices, brought only sufferings to the peoples of the Balkans.

2. An Association of Peoples of the Balkans, along the path of the historic "Agreement of Christian Peoples of the Balkans", in 1913, to be launched.

3. To integrate vertically the economies of the Balkans countries, in the context of the Eurasian Union, the vision of the President of the Russian Federation, Mr. Vladimir Putin.

It was also agreed, right after the completion of talks, with relevant political movements and political parties in Serbia and Montenegro:

1. A PROTOCOL OF COOPERATION OF THE PEOPLES OF THE BALKAN STATES to be signed, between the political bodies, who share, the above mentioned political principles.

2. All Political Bodies, who share the above mentioned political principles, to engage directly as candidates, in the upcoming national elections of the following countries: Greece, Cyprus, Bulgaria, Serbia and Montenegro.

3. To prevent and to deal promptly and effectively super-nationalistic and chauvinist crowns like panslavism, the "dangerous that comes from north" etc western propaganda generated from the 2^nd Balkan War and the Cold War period. Our main principle, as Peoples of the Balkans, Historical and Natural Allies and Neighbors is: "We honor the struggles of our peoples, learn from their mistakes."

All recent evolutions prove that, the historical necessity drives from now on, the developments in the Balkans. 

P.S. Patriotic Front of Greece, is Member of the Eurasian People's Union. www.pamet.gr

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Γραφεία Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444, Κολωνός, Αθήνα

Γιατί άνοιξαν σήμερα (7/5) τα γραφεία της ΕΠΟ;

Ροπαλιές
07/05/11 15:40 Επιμέλεια: BLUEARENA
Η απόφαση μη χορήγησης πιστοποιητικού στην ΠΑΕ Ηρακλής, ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης. Έχουν συμπληρωθεί ήδη τρία 24ωρα και το σκεπτικό της απόφασης ακόμη... μαγειρεύεται.

Σύμφωνα με καταγγελία φίλου του Ηρακλή στο "Αθλητικό Μετρόπολις", το πρωί βρέθηκε στο Γουδί για προσωπική του υπόθεση.

Παρατήρησε έντονη κινητικότητα στα γραφεία της Ομοσπονδίας και επιχείρησε να καταγράψει τις σκηνές με το κινητό του τηλέφωνο.

Μόλις έβγαλε το κινητό από την τσέπη του, τον... όρμηξαν οι άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας και τον απομάκρυναν από τον χώρο.

Ο καθένας μπορεί να υποθέσει διάφορα για τον λόγο που άνοιξαν τα γραφεία της ΕΠΟ το Σάββατο. Μία φορά συνέβη στο παρελθόν, για να αθωωθεί ο Μιραλάς και να παίξει κόντρα στον Άρη. Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει κάποιο παρόμοιο θέμα. Μόνο οι φάκελοι αδειοδοτήσεων...

Γιατί άνοιξαν σήμερα (7/5) τα γραφεία της ΕΠΟ;

Ροπαλιές
07/05/11 15:40 Επιμέλεια: BLUEARENA
Η απόφαση μη χορήγησης πιστοποιητικού στην ΠΑΕ Ηρακλής, ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης. Έχουν συμπληρωθεί ήδη τρία 24ωρα και το σκεπτικό της απόφασης ακόμη... μαγειρεύεται.

Σύμφωνα με καταγγελία φίλου του Ηρακλή στο "Αθλητικό Μετρόπολις", το πρωί βρέθηκε στο Γουδί για προσωπική του υπόθεση.

Παρατήρησε έντονη κινητικότητα στα γραφεία της Ομοσπονδίας και επιχείρησε να καταγράψει τις σκηνές με το κινητό του τηλέφωνο.

Μόλις έβγαλε το κινητό από την τσέπη του, τον... όρμηξαν οι άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας και τον απομάκρυναν από τον χώρο.

Ο καθένας μπορεί να υποθέσει διάφορα για τον λόγο που άνοιξαν τα γραφεία της ΕΠΟ το Σάββατο. Μία φορά συνέβη στο παρελθόν, για να αθωωθεί ο Μιραλάς και να παίξει κόντρα στον Άρη. Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει κάποιο παρόμοιο θέμα. Μόνο οι φάκελοι αδειοδοτήσεων...

Γιατί άνοιξαν σήμερα (7/5) τα γραφεία της ΕΠΟ;

Γιατί άνοιξαν σήμερα (7/5) τα γραφεία της ΕΠΟ;
Ροπαλιές
07/05/11 15:40 Επιμέλεια: BLUEARENA
Η απόφαση μη χορήγησης πιστοποιητικού στην ΠΑΕ Ηρακλής, ανακοινώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης. Έχουν συμπληρωθεί ήδη τρία 24ωρα και το σκεπτικό της απόφασης ακόμη... μαγειρεύεται.

Σύμφωνα με καταγγελία φίλου του Ηρακλή στο "Αθλητικό Μετρόπολις", το πρωί βρέθηκε στο Γουδί για προσωπική του υπόθεση.

Παρατήρησε έντονη κινητικότητα στα γραφεία της Ομοσπονδίας και επιχείρησε να καταγράψει τις σκηνές με το κινητό του τηλέφωνο.

Μόλις έβγαλε το κινητό από την τσέπη του, τον... όρμηξαν οι άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας και τον απομάκρυναν από τον χώρο.

Ο καθένας μπορεί να υποθέσει διάφορα για τον λόγο που άνοιξαν τα γραφεία της ΕΠΟ το Σάββατο. Μία φορά συνέβη στο παρελθόν, για να αθωωθεί ο Μιραλάς και να παίξει κόντρα στον Άρη. Αυτή τη φορά όμως δεν υπάρχει κάποιο παρόμοιο θέμα. Μόνο οι φάκελοι αδειοδοτήσεων...

ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΘ

Όταν όλοι καταλάβουν ότι η Διεθνής Έκθεση,δεν είναι μόνο εμπορικό,αλλά και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ γεγονός,για την Θεσσαλονίκη και όλη την περιοχή της,τότε η Έκθεση θα αποκτήση ξανά την αίγλη και την επισκεψιμότητα που είχε παλιά.
Η Θεσσαλονίκη έχει απόλυτη ανάγκη απο μιά Έκθεση ακμαία,ζωντανή,επίκαιρη,εμπορικά αποδοτική και ψυχαγωγικά ευχάριστη και διασκεδαστική.Που να διαρκεί 20 ημέρες κι όχι 7.Αλλά με τέτοιες τιμές που ζητούν απο τους εκθέτες πως να μην αντιδράσουν οι έμποροι.Ας τα δούν αυτά οι αρμόδιοι της ΔΕΘ που ζητούν εξωφρενικές τιμές αλλά και το Εμπορικό Επιμελητήριο ας βάλει λίγο νερό στο κρασί του,δεν γίνεται σε 3 μέρες να κάνουμε συμφωνίες και να βγάλουμε κέρδη που θα βγάζαμε σε μήνες!

Μίκης: "Θα καταντήσουμε απλά νούμερα του ΔΝΤ"

Μήνυμα του Μίκη Θεοδωράκη από την Πιερία

"Αγαπητοί φίλοι
Το γράμμα σας με συγκίνησε βαθειά. Κατ’ αρχήν για την αγάπη και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε κι ακόμα...
πιο πολύ για τις ιδέες που διατυπώνετε και που με φέρνουν τόσο κοντά σας. Μακάρι να σκέφτονταν και οι υπόλοιποι Έλληνες όπως εσείς, γιατί στην περίπτωση αυτή θα υπήρχε ελπίδα να σωθεί η χώρα και ο λαός μας από τον μεγάλο κίνδυνο, που για πρώτη φορά στην ιστορία μας στοχεύει στην καταστροφή της πεμπτουσίας της ελληνικότητας, που χωρίς αυτήν αντί Έλληνες θα καταντήσουμε απλά νούμερα στο χρηματιστήριο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι και όλες να κατανοήσουμε καλά ότι σκοπός της Τρόικας είναι να μας διαλύσουν σαν λαό με όπλο την οικονομική εξαθλίωση, την καταστροφή του κοινωνικού ιστού και το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής μας παράδοσης και πολιτισμού.
Στις άλλες δύο περιπτώσεις που είχαμε καταπάτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, την ξένη κατοχή και την στρατιωτική χούντα, μας χτύπησαν τις σάρκες, με αποτέλεσμα να στραφούμε προς τον εσωτερικό μας πλούτο, γεγονός που τελικά μεγάλωσε την αγάπη και την εμπιστοσύνη στις εθνικές μας αξίες και ιστορικές παραδόσεις, να γίνουμε δηλαδή δυο φορές περισσότερο Έλληνες και δέκα φορές πιο περήφανοι γιατί είμαστε Έλληνες. Να γιατί ο κίνδυνος σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλος. Γιατί έχει στόχο όπως είπα το μεδούλι της ελληνικής μας αλλά και της προσωπικής-ανθρώπινης μας οντότητας.
Κι εγώ δυστυχώς είμαι αδύναμος για να αντιδράσω, όπως το έκανα σε άλλες περιστάσεις. Γι’ αυτό το μήνυμά μου αυτό είναι μήνυμα προσμονής και αγωνίας. Και θα ήθελα το βραβείο που μου κάνετε την τιμή να μου προσφέρετε, να είναι ο αρραβώνας που θα μας ενώνει σ’ αυτό το νέο μας δύσκολο αγώνα για την σωτηρία της Πατρίδας μας. Σε σας τους νεότερους στηρίζω κι εγώ τώρα όλες μου τις ελπίδες.
Σας χαιρετώ με ευχαριστίες και την αγάπη μου,

Μίκης Θεοδωράκης "

ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ...

Ο ελληνικός λαός δεν αντιδρά,όπως κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε να αντιδράσει,ένας λαός που τον κατέκλεψαν στο παρελθόν και συνεχίζουν να τον κατακλέβουν με τις μειώσεις που υφίσταται στα(πενιχρά έτσι κι αλλιώς) εισοδήματά του.
Και να τον οδηγούν στην εξαθλίωση και στην εξόντωση(μέσω της αβελτηρίας όσον αφορά την σωστή λειτουργία των νοσοκομείων και γενικά της δημόσιας περίθαλψης και υγειονομικής ασφάλισης).
Και δεν αντιδρά γιατί περιμένει ακόμα να διαπιστώσει,μήπως αυτή η λαίλαπα που ξέσπασε στο κεφάλι του,γίνει τελικά μοχλός ώστε να καθαρίσει λίγη απο την κόπρο του Αυγείου που είχε συσσωρευτεί για δεκαετίες στην Ελληνική κοινωνία.
Δηλαδή να δεί να αλλάζουν αδικίες κοινωνικές,και απαράδεκτες για μια πολιτισμένη κοινωνία πρακτικές που εξακολουθούν να ταλαιπωρούν την κοινωνία μας.
Όπως η "συνήθεια" της κλοπής των φόρων(ΦΠΑ,φοροδιαφυγή,κ.λ.π.),η αδιαφορία πολλών υπαλλήλων για την εργασία τους,η έλειψη ελέγχου αλλά και δίκαιης ανταμοιβής των φιλότιμα εργαζομένων,η εκμετάλευση σε αισχρό σημείο των εργαζομένων απο τους εργοδότες,η απαίτηση "μίζας" και "μπαξισίου" για κάθε εργασία και έργο(δημόσιο ή ιδιωτικό),η αναξιοκρατία στην κατάληψη δημόσιων ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ θέσεων εργασίας,η εγκαθίδρυση μονοπωλίων για ορισμένες ομάδες αυτοαπασχολούμενων,η απογύμνωση της Ελλάδας απο την περιουσία της,(την περιουσία που πλήρωσε με αίμα ο ελληνικός λαός),με την πώληση των δημόσιων εταιρειών σε ξένους(και συνήθως όχι αξιόπιστους εταιρικούς ομίλους),κ.ά.(θα επανέλθουμε αργότερα).
ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΗΠΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΒΓΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ.
Αν όμως δεν δεί τίποτε,τότε όλοι οι συνυπεύθυνοι,πολιτικοί,νομοθέτες,επιχειρηματίες,οικονομικοί,θα πρέπει να βρούν τόπο να κρυφτούν απο την-δίκαιη-οργή του κόσμου.
Τότε θα πρέπει να στηθούν νέα "Γουδή",και να αποκαλυφθούν ποιοί επρόδωσαν...

ΑΝΤΙΟ ΣΩΚΡΑΤΗ

Όταν σου κόβουν την πορεία της ζωής σου,ενώ βρίσκεσαι στην καλύτερη ηλικία για να δημιουργήσεις,να ζήσεις με την γυναίκα και τα παιδιά σου,στιγμές ευτυχισμένες,να τα μεγαλώσεις και να τα καμαρώσεις,αυτό δεν είναι ένα απλό έγκλημα.Είναι ένα λυσσασμένο κάρφωμα ενός μαχαιριού στην καρδιά της κοινωνίας μας,όποια κι αν είναι αυτή,ότι κι αν είναι αυτή.
Κι η κοινωνία πρέπει να βρεί και να "απομακρύνει" (με ηπιότατους όρους),απο τους κόλπους της αυτά τα λυσσασμένα καθάρματα.
Αντίο Σωκράτη,κι ας είσαι ο τελευταίος που πληρώνεις με τέτοιο άγριο τρόπο,τα λάθη όλων μας.

"Γράμμα σ έναν ηλίθιο μεγαλοκαρχαρία"

" Αναρωτιέμαι, άραγε, εκτός από τη Συμμορία των Ψυχοπαθών Γιγαντοκεφαλαιούχων που κάνουν τους λαούς να φτύνουν αίμα κυριολεκτικά, προκειμένου να αυτοκρατορεύσουν στον πλανήτη, οι υπόλοιποι, που απ αυτούς εξαρτηθήκατε και πλουτίσατε, σαν κι εσένα ας πούμε, δεν αντιλαμβάνεστε το αυτονόητο;
΄Ότι δηλαδή, τη ζωή δεν αξίζει να την διεξάγεις μέσα σε γυάλινους πύργους, απουσία συνανθρώπων, κι ότι αυτό το ψυχοπαθητικό σέχταρ της παντοδύναμης απομόνωσης δεν προσφέρει τελικώς τίποτε το ξεχωριστό σ έναν άνθρωπο που έχει κι αυτός νεφρά... παχύ έντερο, πάγκρεας και τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα μιας ανθρώπινης παρουσίας πάνω στη γη;
Το να ζεις βέβαια μέσα σε πολυτελείς πισίνες, να τρέχεις με πανάκριβα αυτοκίνητα, να τρως τα πιο πικάντικα φαγητά και να απολαμβάνεις τον ήλιο στα ομορφότερα νησιά του κόσμου, δε λέω, είναι πολύ ενδιαφέρον, υπό μία μονάχα προϋπόθεση όμως : Ότι δεν θα βιώνεις από παντού, σε εικοσιτετράωρη βάση, το άσβεστο μίσος.
Το μίσος των αμέτρητων δυστυχισμένων που εσύ μαζί με τους όμοιους σου, τους αλλάζεις τη ζωή, τους διαλύεις τις οικογένειες, τους βουλιάζεις στη μιζέρια, κι αναγκάζεις τους ιερούς γέρους απόμαχους της πατρίδας μου, να ζήσουνε μ’ ένα βρεγμένο παξιμάδι, την ώρα που εσύ πετάς τα ρέστα απ το μαυροχάβιαρο και τις αηδονόγλωσσες, στα σκυλιά σου..
Μα καλά, χαμπάρι δεν πήρες, μέσα στη μέθη του πλούτου σου, ότι πίσω από κάθε «αγορασμένο» χαμόγελο που εισπράττεις, ακόμα κι απ τον σεφ που σου μαγειρεύει, το μεγαλογιατρό που σε κουράρει, το διάσημο ράφτη που σου φτιάχνει τα πανάκριβα κουστούμια, καραδοκεί μια υπόγεια αηδία προς το πρόσωπό σου;
Ξεχνάς ότι για να πλασαριστείς ως γλείφτης- θυρωρός, στον προθάλαμο του κλαμπ των Μεγάλων Αφεντικών, σ’ όλη τη ζωή σου δίνεις «κώλο», τα Αφεντικά σε ελέγχουν και σε «κρατάνε» και δεν δικαιούσαι, ούτε μια μαγκιά να κάνεις, για μια φορά στη ζωή σου, πάντοτε ήσουν, είσαι και θα είσαι, υποτελής τους;
Υπηρετώντας τους ως «ποδηλάτης», δηλαδή προς τα πάνω «σκύβεις» το κεφάλι σου σ’ Αυτούς, και προς τα κάτω «πατάς» με τα πόδια σου τους υφισταμένους σου.
Και τι διαφορετικό κάνεις εσύ τώρα απ ότι έκανες πέρσι και πρόπερσι, μου λες; Μήπως πήρες καλύτερο αυτοκίνητο ; Όχι! Πήγες σε ακόμα ομορφότερα νησιά; Όχι! Χωράει το στομάχι σου και δεύτερη μπριζόλα δίχως την άδεια των γιατρών σου; ΄Όχι! Άλλαξες ποιότητα ζωής; Όχι!
Τότε τι; ΄Ηταν ανάγκη να τσοντάρεις κι εσύ, ως παλιοτόμαρο μέσα στα άλλα καθήκια, για να διαλυθεί η πατρίδα σου ρε; Σου έλειψε τίποτε ποτέ, εδώ, σ αυτή τη χώρα; Ότι έχεις σήμερα, δεν το είχες κι εχτές;
Γιατί λοιπόν ρε ηλίθιε χρηματομανή, δε μπήκες μπροστά να διατάξεις τους υπαλλήλους σου τους πολιτικούς, να κρατήσουν όρθιο τον τόπο που σ’ έκανε αυτό που είσαι σήμερα; Τι κέρδισες; Για να προσθέσεις μερικά μηδενικά παραπάνω σε κάτι αριθμούς στον κομπιούτερ σου, μηδένισες την πατρίδα σου ρε;
Το ξέρεις, ότι πριν κι απ τα φερέφωνά σου, τους επίορκους πολιτικάντηδες, είσαι ο ίδιος εσύ, ένοχος εσχάτης προδοσίας;
Ρε άνθρωπε, θα πεθάνεις κάποτε κι εσύ! Κι αν δεν πεθάνεις πάνω στα μεσαία σου νιάτα, από την αγωνία του υπερκέρδους, στριμωγμένος πάνω σ ένα κομπιούτερ ώρες ολόκληρες να παρακολουθείς τις μετοχές σου, άντε να πούμε ότι τα κατάφερες ή θα τα καταφέρεις να πατήσεις τα ογδόντα, με χίλια ζόρια, κι όλη τη μοντέρνα ιατρική τεχνολογία στο προσκεφάλι σου, ότι και να κάνεις, η ώρα σου πλησιάζει κι εσένα, όπως όλων βέβαια κάποτε..
Πόσο νομίζεις ότι θα ζήσεις ακόμα; Και τι λοιπόν θ’ αφήσεις πίσω σου, γερομαλάκα μου; Ένα ποίημα μήπως; Έστω μια ζωγραφιά; Ένα έργο για τους μεταγενέστερους; Μια καλή ανάμνηση; ΄Όχι βέβαια, τίποτε απ αυτά! Θ αφήσεις όλη κι όλη, μια καθόλου «δική σου» πια, «περιουσία», που φεύγοντας, δεν θα ξέρεις πόσο θα αντέξει και τι καινούριο ετοιμάζουν γι αυτήν, τα περιούσια Αφεντικά σου κι οι γιοί τους..Ηλίθιε!
Είσαι αξιοθρήνητος, αλλά εγώ δεν σε λυπάμαι. Γιατί βούλιαξες κι εσύ, παλιάνθρωπε, την ένδοξη πατρίδα μου, στο βούρκο της υποτέλειας και της απόλυτης παρακμής. Εύχομαι μόνο, στις τελευταίες σου στιγμές, να ξυπνήσει, έστω για ένα δευτερόλεπτο μονάχα, η Συνείδηση σου.
Ώστε να βιώσεις, σ’ ένα απύθμενα τραγικό τέλος, τον υπαρξιακό αφανισμό σου, και την απόλυτη διάψευση όλης της ζωής σου.. Γιατί είναι τεράστια η σκληρότητα που επιφυλάσσουν οι Ερινύες σ’ όποιον αποφασίσουν να συνοδεύσουν στην ΄Άλλην ΄Οχθη.. Έχοντας αναθέσει, όπως ήδη κατάλαβες, τη διαχείρισή της, στους Ποιητές."

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΟ BLOGGER ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ:
Να κάνει η κυβέρνηση δημοψηφίσματα για τον φορολογικό νόμο,τον ασφαλιστικό νόμο,τον νόμο για την ιθαγένεια στους μετανάστες(έστω και μετά την ψήφισή τους),το όνομα των Σκοπίων,και να δίνει για έγκριση απο τον ελληνικό λαό μέσω ιντερνέτ,τα βιβλία ιστορίας που δίνονται στους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Εμπρός λοιπόν! ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν κ. πρωθυπουργέ.
Τι έγιναν οι προεκλογικές εξαγγελίες .

Αποκλειστικό. Όλο το έργο του Λοβέρδου σε μία φωτογραφία...

"Ένα ωραίο και επίκαιρο..."ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ

http://www.youtube.com/watch?v=Wn3ZeNa_d4g&feature=player_embedded


Πατήστε το τετραγωνάκι με τα βελάκια για να ανοίξη στην οθόνη.Επανέρχεται με esc.

10 Μαΐου 1956 : Καραολής και Δημητρίου

54 χρόνια από την εκτέλεση που συγκλόνισε την Ελλάδα

Το πρωινό της Πέμπτης 10ης Μαΐου 1956 οι καρδιές των Ελλήνων ράγισαν. Η είδηση της εκτέλεσης από τον Άγγλο κατακτητή των Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου στην Λευκωσία, διέτρεξε σαν αστραπή την χώρα. Αδιανόητος ίσως σήμερα ο κοινός καημός του τότε. Σύμπαντες οι Έλληνες, τις προηγούμενες της εκτέλεσης ημέρες, αγωνιούσαν, στα ραδιόφωνα, για την τύχη των παλικαριών: «Τόσες υπογραφές μαζέψαμε». «Αδύνατον να μην τους δώσει χάρη η βασίλισσα Ελισάβετ». «Είναι κι Έλληνας ο άντρας της, αλίμονο».

Ελπίδα ο βασιλικός σύζυγος, ο Φίλιππος. Ως προερχόμενος εκ του βασιλικού οίκου της Ελλάδος. Επί το πληρέστερον ο Φίλιππος Σλέσβιγκ – Χόλσταϊν – Ζόντεμπουργκ - Γλίξμπουργκ. Τουτέστιν ήγουν Έλλην από… πάππου προς πάππον, όπως ευδιακρίτως φανερώνει το όνομα, μα και η τύφλα της μάταιης προσδοκίας, η επενδεδυμένη στην «ελληνικότητά» του.

Τα ξεσηκωμένα σχολιαρόπαιδα, πίστευαν πιο πολύ απ’ όλους ότι θα δοθεί χάρη. Έπαιξε ρόλο κι ο Μικρός ΗΡΩΣ του Στέλιου Ανεμοδουρά, που διάβαζαν με πάθος. Στις μυθοπλαστικές περιπέτειες τριών Ελληνόπουλων, ηρώων της Αντίστασης, κατά τη γερμανική κατοχή, ο Άγγλος πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ έθρεφε – τι κολακεία- μεγάλη αδυναμία στο Παιδί Φάντασμα. Συγγνωστή παιδική πλάνη.

Αλλά και οι μεγάλοι στην Ελλάδα δεν υστέρησαν σε αφέλεια. Πιπίλιζαν ακόμα την καραμέλα του Τσώρτσιλ για να γλυκαίνονται εθελοτυφλώντας. Ότι τάχα «από τούδε δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμήσανε σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Ήλπιζαν ότι θα υπάρξει «δάνειον επιεικείας». Η ίδια αφέλεια, περί της ξενικής εύνοιας των και της ανταμοιβής, εάν γίνουμε καλά παιδιά, η οποία προβάλλεται ως τις μέρες μας από καθ’ ημάς εκπροσώπους στο εκλογικό σώμα..

Μασάμε εύκολα κουτόχορτο σ’ αυτόν τον τόπο. Πίστευαν οι άδολες ελληνικές καρδιές το 1956 ότι με τέτοια και με άλλα θα σωθούν τα παιδιά και τα νιάτα τους. Αλλ’ οι Εγγλέζοι πολιτικοί ήταν πάντοτε σαν τους τραπεζίτες. Σου προσέφεραν ομπρέλες όταν είχε λιακάδα και στις έπαιρναν πίσω μόλις άρχιζε να βρέχει. Και στο Λονδίνο είχαν παρέλθει τα χρόνια 1941-1944 όταν έβλεπαν λιακάδα στην Ελλάδα, κατά τη γερμανική κατοχή, κάθε που οι Έλληνες περνούσανε δικαίως από λεπίδι ριψάσπιδες συμπατριώτες τους, που κάρφωναν στον Γερμανό κατακτητή και έστελναν στο απόσπασμα συναγωνιστές τους. Τότε ακόμα οι εγγλέζικες νυφίτσες αποκαλούσαν ένδοξο τον ελληνικό αγώνα για τη λευτεριά.

Ποιο ήταν το αμάρτημα του Μιχαλάκη Καραολή από το Παλαιχώρι;Μέσα στον πόθο για τη λευτεριά της Κύπρου, μαζί με τον Ανδρέα Παναγιώτου και
τον Γιώργο Ιωάννου στρίμωξαν την Κυριακή 28 Αυγούστου του 1955 στην οδό Λήδρας
στη Λευκωσία, έναν προδότη του ελληνισμού στις δυνάμεις της κυπριακής κατοχής
και απηνή διώκτη της ΕΟΚΑ και τον εκτέλεσαν. Οι παρόμοιες προ 12/ετίες ένδοξες
ενέργειες των Ελλήνων, αποτελούσαν ήδη υπερπληθωρισμένο χαρτονόμισμα για τους
Εγγλέζους. Και το αγνόησαν ως άνευ αξίας.
Διότι πλέον στην Κύπρο την κατοχή ασκούσαν οι ίδιοι. Η αποτίναξη του
δικού τους ζυγού και το όραμα της Ένωσης με την μάνα Ελλάδα, τα ιδανικά δηλαδή
τα οποία συνεγείρανε τις νεανικές ψυχές των Καραολή και Δημητρίου, έθεταν απλώς
σε κίνδυνο τις δουλίτσες τους στη Μεγαλόνησο.

Σ’ όλη την ιστορία τους αδίστακτοι υπήρξαν οι αποικιοκράτες Εγγλέζοι. Ρούφηξαν αίμα όπου απλώθηκαν. Το έζησαν καλά οι Ινδοί, οι Αργεντινοί, και πλείστοι άλλοι, που υπέφεραν από την αρπάγη τους. Κανονικοί κλέφτες, όχι κλεφτοκοτάδες του συρμού : από «Ελγίνεια» μέχρι πετρέλαια, το μακρύ εγγλέζικο χέρι, δεν έπαψε ως τις μέρες μας να μπαίνει σε ξένες τσέπες. Η άξια στάση τους κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν πολέμησαν σκληρά τον φασισμό, δεν αποτελεί παρά την εξαίρεση που τεκμηριώνει τον κανόνα.

Τον Καραολή τον υποψιάστηκαν από τις πινακίδες του ποδηλάτου του. Μέσα στην τούρλα της διαφυγής το παράτησε. Η τακτική του Διγενή επέβαλε να διαφύγει στο αντάρτικο. Αρχές Σεπτεμβρίου του 1955, κίνησε με αυτοκίνητο, που οδηγούσε ο Ανδρέας Χριστούδης, να ενταχθεί στην ομάδα του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου. Στο τουρκικό χωριό Τζάος συνελήφθη από Τούρκους αστυνομικούς σε οδόφραγμα. Στη δίκη του στο Έκτακτο Κακουργιοδικείο, καταδικάστηκε σε θάνατο. Οι Άγγλοι δικαστές, έκαναν δεκτές καταθέσεις Τούρκων ψευδομαρτύρων, συμπράττοντος του «Δικηγόρου του Στέμματος». Το όνομά του τελευταίου το μάθαμε καλύτερα τα επόμενα χρόνια : Ραούφ Ντενκτάς.

Το άλλο ηρωικό παλικάρι, ο Ανδρέας Δημητρίου, καταγόταν από πάμφτωχη οικογένεια του Άγιου Μάμα Λεμεσού. Καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία ότι σκότωσε Άγγλο στην Αμμόχωστο, στις 28-11-1955. Πρωταγωνίστησε στην αρπαγή όπλων από τις στρατιωτικές αποθήκες Αμμοχώστου, όπου εργαζόταν, ενέργεια που ενίσχυσε αποφασιστικά τον εξοπλισμό της ΕΟΚΑ.. Συνελήφθη κατά την απόπειρα εκτελέσεως Εγγλέζου πράκτορα. Οι κατακτητές δημοσίευσαν φωτογραφία που τον έδειχνε αξύριστο, αχτένιστο βρώμικο, για να δείχνει πιο πειστικά σαν κάθαρμα. Παλιό το επικοινωνιακό τέχνασμα, το υπέστησαν και στον τόπο μας πολιτικώς διωχθέντες, κυρίως αριστεροί στα μετακατοχικά χρόνια, αλλά κι από όλο το πολιτικό φάσμα, στα χρόνια της χούντας.

Πίσω στο 1956, μόλις καταδικάστηκαν εις θάνατον. Πτυσσόμενα τραπεζάκια από λαμαρίνα και ξύλινες ψαθωτές καρέκλες, κατέκλυσαν τους δρόμους της Ελλάδας. Τα ανοιχτά τετράδια καλούσαν τους περαστικούς να υπογράψουν : Δώστε τους χάρη. Τα πεζοδρόμια γέμιζαν από ουρές κι ο κόσμος από ελπίδα, ότι οι Εγγλέζοι θα λυπηθούν τα νιάτα τους.

Την Κυριακή 6 Μαΐου 1956 ο ελληνισμός, με κρυφή ελπίδα την διάσωση, γιόρτασε την Ανάσταση. Ο χαρμόσυνος χαρακτήρας κράτησε τρεις μέρες. Το πρωί της Πέμπτης, η ψυχή των Ελλήνων γύρισε τον χρόνο μια βδομάδα πίσω. Στην οδύνη του «σήμερον κρεμάται επί ξύλου» της Μεγάλης Πέμπτης. Τους είχαν κρεμάσει τα ξημερώματα, κατά η ώρα 1:00.

Πήγαν, λέει, νωρίτερα οι αστυνομικοί στο σπίτι της μάνας του Μιχαλάκη, με τα κεφάλια κατεβασμένα : «Σήκω, κυρά, πάμε για τη Λευκωσία». «Υιέ μου!» βόγκηξε η γραία μάνα. «Ματάκια μου. Ματάκια μου. Πουλί μου.»

Λίγες ώρες μετά τους πήραν απ’ τα κελιά με τον εθνικό ύμνο στο στόμα. Δεν τον έψαλλαν μόνοι. Από τα κελιά των άλλων φυλακισμένων η μελωδία αντιγύρισε στ’ αυτιά των δύο Μελλο-Αθάνατων. Μετά το τυπικό. Δέσιμο οπισθάγκωνα, θηλιά στο λαιμό, υποχώρηση της καταπακτής, το τσάκισμα του αυχένα. Στα 23 του ο Μιχαλάκης, στα 22 ο Αντρέας.

Τους θάψανε μέσα στις φυλακές! Φοβήθηκαν οι κατακτητές μην γίνουν τα σώματά τους αντικείμενο λατρείας σε δημόσια κηδεία και δεν τα παρέδωσαν. Τα επόμενα 2,5 χρόνια
απαγχονίστηκαν και τάφηκαν εγγύς τους οι Ιάκωβος Πατάτσος, Ανδρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ, Μιχάλης Κουτσόφτας, Ανδρέας Παναγίδης, Στέλιος Μαυρομάτης, Μάρκος Δράκος (όλοι από 22 έως 24 ετών) και οι πεσόντες σε μάχες, Μάρτιο του 1957, Γρηγόρης Αυξεντίου (28) και Στυλιανός Λένας (24). Τελευταίος στην αγχόνη, στις 14-3-1957, ο φλογερός 19/χρονος Ευαγόρας Παληκαρίδης : «Για να σε δω ελεύθερη και χιλιοδοξασμένη, δε θα διστάσω Κύπρο μου να πέσω στη φωτιά». Ύστατος νεκρός του αγώνα, σε μάχη, ο
Κυριάκος Μάτσης (32) στις 20-11-1958. Φυλακισμένα μνήματα, τα αποκάλεσε,
σαρκάζοντας την εγγλέζικη πρεμούρα, ο λαός της Κύπρου. Ξέρουν καλά εκεί ότι οι
ψυχές δεν φυλακίζονται.

Ο Καραολής και ο Δημητρίου υπήρξαν οι πρωτομάρτυρες. Μαζί με τις μανάδες τους έκλαψε κάθε Ελληνίδα μάνα στο νησί και στην πατρίδα, σαν να έχασε δικό της παιδί. Πώς αλλιώς; Ήταν πια παιδιά όλων των Ελλήνων. Κι η θυσία τους ήταν η συνεκτική ύλη που ένωσε τότε σε κοινό σώμα τους Έλληνες. Πλην των εκάστοτε «Λακεδαιμονίων».

Ο Τύπος δεν χαρίστηκε στους Εγγλέζους : «Αι ίδιαι δυνάμεις της βαρβαρότητος, αι οποίαι οργίασαν… υπό τας στολάς των Ναζί, οργιάζουν και σήμερον…υπό τας στολάς και τα διακριτικά του αγγλικού στέμματος» («Τα Νέα», 10 -5- 1956).

Η αγγλική δυναστεία πίστεψε ότι με τον απαγχονισμό θα εκφοβίσει τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ και ότι ο κυπριακός Ελληνισμός, θα αποστραφεί την απελευθερωτική προσπάθεια. Συνέβη το αντίθετο. Ο λαός μίσησε τους Άγγλους και πύκνωσε το κίνημα της ΕΟΚΑ.. Στην Ελλάδα η κραυγή «Ένωση-Ένωση» δόνησε την χώρα. Βιαιότατες συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο τεσσάρων ατόμων και τον τραυματισμό υπερδιακοσίων.

Στην Αγγλία η «Ντέιλι Χέραλντ», εκφραστικό όργανο του Εργατικού Κόμματος, κάκισε την αποτρόπαια πράξη : «Πρόκειται περί επαναλήψεως των σφαλμάτων, τα οποία διαπράχθηκαν στην Ιρλανδία. Η Κύπρος έχει εξεγερθεί και η ειρήνη δεν είναι δυνατό να αποκατασταθεί στη νήσο, παρά με την υποστήριξη του κυπριακού λαού. Η σημερινή πολιτική δεν είναι δυνατό να οδηγήσει σε ο,τιδήποτε άλλο, παρά στη συμφορά». Υπάρχουν παντού άνθρωποι σώφρονες, αλλά ποιος τους ακούει;

Κύπρος, Ιρλανδία και πάλη για την ανεξαρτησία. Η αμέριστη εκτίμηση πλείστων όσων Ελλήνων προς την ιρλανδική αντίσταση γεννά μια εύλογη απορία : πώς γίνεται και μερικοί, με περισσή επιπολαιότητα, ενστερνίζονται δόλιες σύγχρονες απόψεις «περί εθνικισμού» των ηρώων της ΕΟΚΑ. Πενήντα χρόνια μετά την εκτέλεση που συγκλόνισε την Ελλάδα, είναι καιρός να αντιληφθούμε ως χρέος εθνικής συνοχής την αγάπη προς την πατρίδα μας. Να της δώσουμε χώρο να ξεπεράσει τις ιδεολογικές διαφορές μας και να καταστεί πίστη υπερκομματική. Η «περί εθνικισμού» ετικέτα με την οποία επιχειρείται σήμερα από ενίους να λοιδορηθεί κάθε ευπατρίδης και να ταυτιστεί με αποβράσματα του φασισμού, τα οποία κυκλοφορούν στην πιάτσα, εκπορεύεται εκ του πονηρού και μόνο.

Οι πρόθυμοι υπηρέτες της παγκόσμιας εξουσίας και οι εις τα
καθ’ ημάς εδρεύοντες αντιπρόσωποί της, έχουν κάθε συμφέρον να μας αποκόψουν από
την ιστορία μας. Αφελληνισμένοι από καιρό οι ίδιοι, επιχειρούν να κολλήσουν σαν
ρετσινιά μια αρνητικά φορτισμένη κατά το παρελθόν έννοια του εθνικιστή σε
όποιον σήμερα, μιλώντας με σεβασμό για την πατρίδα του, τους χαλάει το
παιχνίδι. Οι ίδιοι που κάποτε ανάμεσα σε εθνικιστικά φυράματα έβρισκαν
συνεταίρους, εχθρεύονται σήμερα την εθνική συνοχή. Πρόδηλος ο σκοπός τους. Με
την λεοντή του ανθρωπισμού και του κοσμοπολιτισμού (ως μεταλλαγμένου
υποκατάστατου του διεθνισμού) επιχειρούν να κερδίσουν συμπάθειες. Πολλοί
ξεγελιούνται και ορέγονται ως πεντανόστιμο το τυράκι τους. Αλλά λίγοι βλέπουν
την φάκα όπου θα πιαστούνε. Ότι η προσχώρηση στον χυλό μιας ανέστιας, απάτριδος
και ομογενοποιημένης παγκόσμιας κοινωνίας, αποτελεί την αποθέωση της έννοιας του
τροχονόμου, ο οποίος θα τους διευκολύνει να περάσουν!

Εθνικιστές και καθάρματα δεν είναι όσοι σέβονται και ευλαβικά κλίνουν ακόμα το γόνυ στους αγωνιστές της πατρίδας, που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της. Είναι οι ίδιοι οι υπερεθνικιστές του σήμερα, τα απανταχού τσιράκια του πολυεθνικού κεφαλαίου. Αυτοί που στον βωμό της παγκοσμιοποίησης δεν θέλουν μπροστά τους λαούς με ιστορία και συνείδηση του παρελθόντος. Με καθημαγμένη την εθνική συνείδηση θα τους καθυποτάξουν πιο εύκολα. Το ίδιο που θα σημάνει κι η αποκοπή από την εθνική γλώσσα, το άλλο μεγάλο έρμα κάθε μικρής ταυτότητας.

ΟΙ μικροί πληθυσμιακά λαοί προσφέρονται να αποτελέσουν τα πρώτα και πιο εύκολα θύματά τους. Ας αγαπήσουμε με όλη την ψυχή μας την Ελλάδα. Ας δείξουμε τα δόντια μας σε όποιον ιδιοτελή επιδιώξει να μας πείσει ότι το ιδανικό της Πατρίδας είναι για τα σκουπίδια κι ας επιστρατεύσουμε την πειθώ για να μεταστρέψουμε την αντίληψη όποιου αφελή και πλανημένου έρθει να μας πει τα ίδια. Η τιμιότητά του ίσως τον βοηθήσει να καταλάβει.

Οι πρώτοι αντίθετα,με την οπτική που ωθούν να επιβάλουν σήμερα, είναι ικανοί να βγάλουν εθνικιστές και τρομοκράτες τον Κολοκοτρώνη και τον Καραϊσκάκη! Απλώς η ιερότητα του Γέρου του Μοριά και του Γιου της Καλόγριας αντέχει ακόμα μέσα μας και δεν το κάνουν. Όμως οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ αποτελούν πιο εύκολους στόχους. Κι αν από τα παλικάρια της ξεφύτρωσαν αργότερα μερικά καθάρματα, στα εγκλήματα των
τελευταίων θα ρίξουν άγκυρα, για να αμαυρώσουν τον αγώνα των υπολοίπων.

Θα τιμήσουμε σωστά τους νεκρούς που θυσιάστηκαν, αν αποδειχθούμε οψέποτε πανέτοιμοι να πάρουμε τη σκυτάλη τους. Ο έρως προς την πατρίδα, όπως κάθε μεγάλος έρως, έχει βεβαίως ελαττώματα. Επί παραδείγματι οι έμποροι όπλων και οι εξ αυτών σιτιζόμενοι πατριδοκάπηλοι αποκομίζουν οφέλη από τα επιδεικνυόμενα άρματα στις παρελάσεις. Εάν τις καταργήσουμε όμως, όπως εισηγήσεις της συμφοράς προτείνουν, θα λησμονήσουμε το οφειλόμενο Χρέος σε κάτι μείζον : στο να τιμήσουμε όσους πάλεψαν για να μας εξασφαλίσουν σύνορα, εντός των οποίων μπορούμε ως Έλληνες να μαλώνουμε ελεύθερα μεταξύ μας. Και τότε θα λησμονήσουμε ευκολότερα το ενωτικό παρελθόν μας.

Τα αγαπησιάρικα περί του αντιθέτου μηνύματα κι ο διαφωτισμός ατυχώς δεν χωράνε στη ζωή με την ίδια ευκολία που ο Ροναλντίνιο και οι συμπαίκτες του στην Μπαρτσελόνα εφαρμόζουν το μπεσαλίδικο παιχνίδι (ελληνιστί «φερ πλέι») μόλις τραυματίζεται αντίπαλος. Ακόμα κι οι καλύτερες προθέσεις πίσω από παρόμοιες ιδέες, οι οποίες εχθρεύονται «ό,τι το εθνικόν» συνιστούν επικίνδυνη αφέλεια, η οποία εάν υιοθετηθεί θα στρώσει με ροδοπέταλα τον δρόμο στο αχόρταγο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, που σημαντικό μέλημά του αποτελεί η αποδιοργάνωση της υπερπολύτιμης εθνικής συνοχής. Μας θέλουν ασπόνδυλους.

Κρίτων Σαλπιγκτής (Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, στην πεντηκοστή επέτειο του Απαγχονισμού των Καραολή και Δημητρίου)
ΣΗΜΕΡΙΝΗ


Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/05/10-1956.html#ixzz0nzhpV9Ha

Aποκαλύψεις - σοκ για το οργανωμένο σχέδιο κατά της Ελλάδας

Οι νεκροί ήταν τέσσερις και όχι τρείς.

Παρασκευή Ζούλια, 35 ετών,
Αγγελική Παπαθανασοπούλου με το αγέννητο μωρό της, 32 ετών, Επαμεινώνδας Τσακάλης, 36 ετών

Οι νεκροί ήταν τέσσερις και όχι τρείς.
Πέθαναν την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010.
Και μαζί τους πέθανε άλλο ένα κομμάτι απο ότι έχει απομείνει όρθιο σε αυτή την χώρα…
Αν θέλετε, μπορείτε να βάλετε ένα τριαντάφυλλο στο blog σας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ BLOGGERS ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ

Διαβάστε περισσότερα: http://www.taxalia.blogspot.com/#ixzz0n8Uo6Fgv

ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΟΡΩΝ

Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας

κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Παρʼ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απʼ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ʽρθουν.

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.

Μακάρι να έχω άδικο.


Αθήνα, 27.4.2010

Μίκης Θεοδωράκης

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=24020#24020

Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/04/blog-post_7968.html#ixzz0mKoai34Q

Επιτέλους φτωχοί!

Διαβάστε το ΟΛΟΙ!

Του Γιάννη Ξανθούλη*

Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες. Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό -όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό- ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να 'ρθει η σειρά τους ... Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ' τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου.

Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας. Να ξαναβρούμε τη γεύση του «μπατιρόσπορου», των ελαχιστοποιημένων αναγκών, να ανακαλύψουμε εκ νέου τον ποδαρόδρομο και το συγκινητικό μοντέλο της «γυναίκας της Πίνδου». Μόνο με τέτοιες ηρωικές διαδρομές ενδεχομένως να ακυρώσουμε το κόμπλεξ μας έναντι του Μπραντ Πιτ και της Ναόμι Κάμπελ.

Να ξαναβρούμε -γιατί όχι- και τους παλιούς καλούς εχθρούς (κυρίως από τα βόρεια) που σήμερα τους έχουμε σκλάβους στα παβιγιόν μας. Να ξετρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής. Να σκάψουμε στις αυλές -όσοι έχουν αυλές- και να κάνουμε παραδοσιακούς ασβεστόλακκους για να ασπρίζουμε τα δέντρα έτσι για καλαισθησία και υγεία. Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού. Να εφεύρουμε τις παλιές νοσοκόμες που σέρνονταν από σπίτι σε σπίτι ρίχνοντας ενέσεις πενικιλίνης στα οπίσθια ολόκληρου του Έθνους.

Να προσδιορίσουμε ξανά την ντροπή και τον «σεβασμό» προσέχοντας το βλακώδες λεξιλόγιο των τέκνων μας. Επιτέλους, όποιο τέρας βρίζει ή χρησιμοποιεί την πάνδημη και πολυμορφική λέξη «ΜΑΛΑΚΑΣ» πάνω από εκατό φορές την ημέρα να το μπουκώνουμε με «κόκκινο πιπέρι εξόχως καυτερό», όπως τον καιρό της εξαίρετης φτώχειας μας .

Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες. Να απαγορευτεί διά ροπάλου το γκαζόν που για μας τους πρώην φτωχούς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Στη θέση του να φυτευτούν λαχανικά ή και οπωροφόρα για να μην καλοσυνηθίζουμε την κάστα των μανάβηδων. Κάποτε ο μαϊντανός, τα κρεμμύδια και τα σκόρδα ήταν τα βασικά καλλωπιστικά των κήπων μας .

Να επανακτήσουμε το κύρος μας, χρησιμοποιώντας βέργες κι ό,τι τέλος πάντων απαιτούσε ο βασικός σωφρονιστικός κώδικας τα χρόνια της περήφανης ανέχειας ... Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών. Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές -χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ- θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.

Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ' τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ' τον... Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων. Κανένας δισταγμός. Τα παλιά χρόνια για ψύλλου πήδημα σε μπαγλάρωναν. Θυμήσου και κόψ' τους τα χέρια ή και τα αχαμνά. Επιτέλους ας σταματήσουμε την ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια ...

ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος. Ούτε καν ο Αβραμόπουλος ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι που μου διαφεύγουν. Απ' τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε. Σταματήστε το «ντόπινγκ» με το τσουλαριό των λαϊκών ασματομουλάρων. ΠΟΣΟΥΣ ΠΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΧΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ, κύριοι καναλάρχες της πλάκας; Δεν είναι καιρός να ξεβρωμίσει ο τόπος απ' τους εκφραστές του τραγουδιστικού Κάμα Σούτρα; ΠΟΙΟΣ θα μαζέψει τις ελιές στα περιβόλια όταν ο κάθε πικραμένος ονειρεύεται να γίνει αφίσα στη Συγγρού; Ποιος θα καθαρίσει τη Συγγρού απ' το αίσχος της καψουρικής ταπετσαρίας, κύριοι δήμαρχοι; Οι τραβεστί; Οι καημένες οι τραβεστί έχουν άλλες υποχρεώσεις ...

Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τριτοκοσμικούς. Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού. Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ. Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει ...

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ και ο θεός των μικρών πραγμάτων μαζί μας.



ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
O Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Aλεξανδρούπολη (από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη). Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Aπό το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Aσχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Σατιρικά κείμενα και θεατρικά έργα του -περισσότερα από τριάντα- παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Tο 1981 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, O Mεγάλος Θανατικός. Aκολούθησαν: Oικογένεια Mπες-Bγες (1982), Tο καλοκαίρι που χάθηκε στο χειμώνα (1984), O Σόουμαν δε θά 'ρθει απόψε (1985), Tο πεθαμένο λικέρ (1987), O χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας (1989), Tο ροζ που δεν ξέχασα (1991), H εποχή των καφέδων (1992), H Δευτέρα των αθώων (1994) και Tο τρένο με τις φράουλες (1996). Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, δανέζικα, γερμανικά, ισπανικά, ιαπωνικά, ολλανδικά.

Αναρτήθηκε από TaXalia/c στις 9:04:00 μ.μ.

Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/04/blog-post_9744.html#ixzz0lUesCcot

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Θα ήθελα κάποιες μέρες να πάρω το ποδήλατο μου και να βγώ βόλτα σε αυτούς τους πηγμένους απο ανθρώπους,μηχανές κι αυτοκίνητα δρόμους,αλλά μετά σκέφτομαι:Γιατί να προσθέσω ένα ακόμα προβληματικό όχημα σε όλο αυτό τα χάλι.Σ'αυτή την πόλη που ΔΕΝ έχει δρόμους,ΔΕΝ έχει χώρους για να κινηθούν ούτε οι άνθρωποί της,ούτε τα αυτοκίνητά της,ούτε τα δίκυκλα της.Και βέβαια ΔΕΝ έχει χώρους για να παρκάρουν τα οχήματα.Αλλά ούτε σωστές συγκοινωνίες έχει(όλες οι γραμμές δεν πανε ανατολικά κάθε 5 λεπτά,έχει και γραμμές που εξυπηρετούνε κάθε τέταρτο ή και περισσότερο,σαν...υπεραστικά).Κι εγώ με το ποδήλατό μου,σαν από άλλο κόσμο να πηγαίνω σε αδιέξοδους ποδηλατόδρομους,την στιγμή που όλοι γύρω μου υποφέρουν για να κυκλοφορήσουν και να σταθμεύσουν..Ε! δεν είμαι κι αυτιστικός.Θέλω να είμαι μέλος της κοινωνίας.
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΜΟΝΟ ΖΗΜΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.ΝΑ ΞΗΛΩΘΟΥΝ ΤΩΡΑ!

1821: Οι «άτακτοι» ήρωες και ο ατιμασμός μιας φυλής‏...

Του Ηλία Σιαμέλα
http://www.resaltomag.gr/forum

« Ακόμη τούτη η άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι
ραγιάδες – ραγιάδες…».
Κλέφτικο Τραγούδι

Δε σκοπεύω να κάνω κάποια ανάλατη ανάλυση ή μελέτη, γύρω από το νόημα του 21, για να γίνω σκαλιστής ή θηρευτής μιας κάποιας δημοσιότητας.
Ούτε θα προσπαθήσω να εισχωρήσω στη «σκέψη» εκείνων που έχουν βαλθεί να αποδομήσουν ό,τι ιερό γέννησε η ελληνική ψυχή. Επιθυμία μου είναι να μείνω ένας «αγροίκος» και «άξεστος» χωριάτης, όπου τα πρωτόγονα λόγια μου θα βγαίνουν σαν οξύληκτες σπάθες από μέσα μου. Θέλω οι λέξεις μου να χτίσουν αφρόστεφα ποτάμια, που θα παρασέρνουν άκριτα τα σκουπίδια όλων εκείνων, που είτε «ιστοριογραφούν» ξεδιάντροπα, είτε χλιμιντρίζουν αδιάλειπτα στα κανάλια της τηλεόρασης, προβάλλοντας κάποια «επιχειρήματα» που λάμπουν απατηλά, όπως λάμπουν τα φωσφορούχα εσώρουχα μιας φτηνής χορεύτριας της ανατολής, όταν εστιάζουν πάνω τους οι εκτυφλωτικοί προβολείς του καμπαρέ.
Είναι πάγκοινα γνωστό, ότι...όλοι αυτοί οι επιλεγμένοι γιοι του Σαλμονέα,* με τις γραικύλικες χαλκοτρομπέτες τους και με τον ετερόφωτο πυρσό της «γνώσης» τους , θέλουν να ξεριζώσουν ή να κάψουν και το τελευταίο τριαντάφυλλο ανδρείας που φύτρωσε ποτέ σ’ αυτόν τον τόπο.
Είναι όλοι τους όψιμα παιδιά της Νέας Τάξης, που πασχίζουν να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε μια «πολύχρωμη» πεταλούδα των πόλεων, που θα διαγράφει ανόητους κύκλους πάνω από τα σύγχρονα άοσμα άνθη της καταναλωτικής κοινωνίας. Είναι αυτοί που επιδιώκουν να πλάσουν έναν άνθρωπο άθεο και άθρησκο, που θα μιμείται τους ξένους, που θα υποτιμά ή και θα ντρέπεται για την καταγωγή του, για την ιστορία του, για τη μουσική του, για τα δημοτικά τραγούδια του. Ένα ανθρωπάριο που θα σέρνεται μπουσουλώντας στα γκέτο των μεγάλων πόλεων, σε μια χωροχαβούζα πολυπολιτισμική, όπου θα την κυβερνάνε ξενέρωτοι μιγάδες και άλλα ξενόφερτα χτήνη.
Ζω στον κατακαημένο Μοριά, κοντά σε μια άγρια φύση, χέρση, παντέρημη και υπέργηρη, που όπως έλεγε ο γάλλος διανοητής Εντγκάρ Κινέ, «δεν υπάρχει καθόλου στις ζωντανές περιγραφές του αττικισμού των ιστορικών ή των ποιητών, αλλά και που δεν τη βρίσκουμε καθόλου στον ελληνικό πολιτισμό. Πρέπει να ψάξουμε για τα ίχνη της μόνο στο άγριο πνεύμα των πρωτόγονων μυθολογιών, και σε μιαν άλλη εποχή, στα σύγχρονα δημοτικά τραγούδια, που τους μοιάζουν τουλάχιστον στη δριμύτητα».
Εκεί λοιπόν ανήκω! Σ’ αυτή την πρωτόγονη φύση προσεύχομαι. Σ’ αυτό το «απολίτιστο» αλλά περήφανο περιβάλλον έχω ενταχτεί! Σ’ αυτές τις βουνοράχες των αγριοκάτσικων ακροπατώ. Κάλλιο άγριος, απολίτιστος κι άξεστος, παρά «πολιτισμένος» δημοπίθηκος, φτωχοϋπάλληλος στο πριονιστήρι της Νέας Τάξης.
Εδώ λοιπόν στέκω και λέω, ότι είμαι περήφανος για την ιστορία του τόπου μου!
Ξέρω καλά ότι αν δεν υπήρχαν τα άτακτα σώματα του Μοριά, θα είμαστε ακόμη υπόδουλοι στους τούρκους. Ξέρω και μένω στα λόγια του Φωτάκου, ότι στις αρχές του 21 «οι περισσότεροι κλέφτες, ήσαν χωρίς άρματα και άλλοι είχαν μαχαίρας, άλλοι σουγγλιά, και αι σημαίαι των περισσότερων ήσαν τσεμπέραις των γυναικών των».! Αυτό είναι το «Ηρωικό Σύμπαν» της επανάστασης και κανένας φτωχοδιάβολος μεταμοντέρνος αστός «ιστορικός» δε μπορεί να το διαγράψει!
Αυτοί ήταν οι «άτακτοι» ήρωες, που με τα «σουγγλιά», τις μαχαίρες και τις γκλίτσες τους εξευτέλισαν μια αυτοκρατορία.
Όμως αν και αυτοί οι ξυπόλητοι αετοί των βουνών άνοιξαν με την ψυχή τους και το αίμα τους διάπλατα την Πύλη της Ελευθερίας, δυστυχώς τα εξουσιαστικά θεριά την έκλεισαν για πάντα!
Σήμερα δεν έχουμε την άμεση σκλαβιά των τούρκων, έχουμε κάτι χειρότερο!
Έχουμε περάσει σ’ ένα «ανώτερο» στάδιο δουλείας. Έχουμε μια εικονική «ελευθερία», περιφραγμένη με νόμους και διατάγματα κομμένα στα μέτρα μιας αδίσταχτης ολιγαρχίας. Οι όποιες αποφάσεις, παίρνονται πάνω και πέρα από τα κεφάλια μας. Έχουμε μια ύπουλη ξενόφερτη διείσδυση, που με τη βοήθεια της ντόπιας άρχουσας τάξης, πολτοποιεί ό,τι ευγενικό υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Έχουμε μια κατευθυνόμενη συνειδησιακή λεηλασία, που μας περιθωριοποιεί και μας κατεβάζει στο επίπεδο του ζώου.
Έχουμε μια ιθύνουσα τάξη πολιτικών με τα ίδια χαρακτηριστικά του Πασά, με μια άκρατη ροπή και θαυμασμό προς το κεμαλικό στρατοκρατικό καθεστώς της Άγκυρας, τους ευρωπαίους «εταίρους» και τους πέρα από τον Ατλαντικό δυνάστες των λαών. Είναι όλοι αυτοί οι Ναι=ναι=κοι του σχεδίου Ανάν, οι μίσθαρνοι «αριστεροί» ιδεολόγοι, οι ντενεκέδες του συστήματος, που θέλουν να εξατμίσουν οτιδήποτε ελληνικό, να μαγαρίσουν την ιστορία, να γκρεμίσουν θρύλους, να ισοπεδώσουν την εκκλησία, να μικρύνουν αγωνιστές. (Σ’ αυτή τη λογική εντάσσεται και το στήσιμο του ανδριάντα του Κολοκοτρώνη σ’ ένα ασήμαντο δρομάκι του Πειραιά).
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν απελευθερώθηκε ποτέ! Από την κυριαρχία των αγάδων, πέσαμε στην κυριαρχία των βαυαρών και των βασιλιάδων, περάσαμε στις δικτατορίες, στην κατοχή, στους γερμανούς, στους άγγλους, στους κουκουλοφόρους, στους ταγματασφαλίτες.
Κι εκεί που πήγε ν’ ανθίσει το ΕΑΜ και πήγε να περπατήσει η Εθνική Απελευθέρωση, ήρθε η προδοσία, η ταπείνωση κι ο εμφύλιος. Μετά πέσαμε στα συρματοπλέγματα των αμερικανών και της δεξιάς, πιαστήκαμε στη μέγγενη της δικτατορίας και ύστερα της μεταπολίτευσης.
Έτσι περάσαμε στα «ήρεμα νερά» των μονοπωλίων, στην Ευρωπαϊκή ένωση, στις πολυεθνικές, στους παγκοσμιοποιητές της Νέας Τάξης, στους μετανάστες, στους Ουτσεκάδες, στους «αντιρατσιστές», στους μεταλλαγμένους «αριστερούς», στο κάψιμο της σημαίας, στους νταβατζήδες των ΜΜΕ, στις κλεψιές, στις μίζες, στη μεγάλη λεηλασία των ολυμπιακών αγώνων, στη φτώχεια, στο φορο-κυνηγητό, στην κακομοιριά, στο κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων, στην ανεργία, στην υπογεννητικότητα και σε λίγο στη συρρίκνωση και στον αφανισμό!
Το μεγάλο ερώτημα που μπαίνει στις μέρες μας είναι, πόσοι από μας μπορούμε να κρατήσουμε την ατομική μας αξιοπρέπεια, να πάρουμε μια θέση απέναντι στην ύβρη και το σοδομισμό, να διατηρήσουμε τουλάχιστον κάποια ψήγματα απ’ το ανυπόταχτο πνεύμα των κλεφτών, να γίνουμε όπως λέει κι ο ποιητής, «Άναρχοι Άνεμοι, για να μην εγκλωβιστούμε στην εκμηδενίζουσα ησυχία συνόλων, στη λογική της υποταγής…».**
Εδώ στην ομορφιά της άγριας φύσης, στη Δημητσάνα, σ’ αυτό το ακροκέραμο της ιστορίας μας, όπου φαίνεται να αναδεύεται ακόμη ο μπαρουτόζωστος άνεμος της επανάστασης, υπάρχει μια βιβλιοθήκη. Ας πάμε να «σπάσουμε» τις κλειδαριές της! Τον καιρό του 21, από την ίδια βιβλιοθήκη πήραν οι ατίθασοι κλέφτες του Μοριά τα βιβλία της και τα έκαναν φυσεκλίκια. Ας κάνουμε νοερά κι εμείς κάτι παρόμοιο. Ας «κλέψουμε» τα βιβλία της κι ας κάτσουμε κάτω απ’ του «Τσαλδή»*** τον έλατο, να τα διαβάσουμε και να μορφωθούμε. Να δούμε πως πολέμησαν οι άτακτοι αγρότες και τσοπαναραίοι του Μοριά, μήπως και παραδειγματιστούμε. Μήπως και τινάξουμε από πάνω μας την ύβρη των ημερών και την ευτέλεια της ύπαρξής μας.
Αυτό είναι το δικό μου μήνυμα!
* Σαλμονέας : Αδελφός του Σίσυφου. Είχε φτιάξει μπρούτζινη γέφυρα και έτρεχε πάνω της με μπρούτζινο άρμα , εκσφενδονίζοντας πυρσούς, κι έκανε κρότους σαν της βροντής. Στο τέλος τον κατακεραύνωσε ο Δίας.
** Δημήτρης Παρασκευόπουλος : «Άναρχος Άνεμος». (Ο Δ. Π. ζει και συγγράφει στην Αρκαδία).
*** Από το κλέφτικο τραγούδι: «Μωρ’ περδικούλα του Μοριά κοσμοπερπατημένη/ μην είδες κλέφτες στα βουνά, τους Κολοκοτρωναίους/ Εψές, προψές, τους είδαμε, ψηλά στα Κανελλάκια/ Μες του Τσαλδή τον Έλατο και τη Γραμμένη Πλάκα.».
(Δυστυχώς του «Τσαλδή» ο έλατος ξυλεύτηκε και η «Γραμμένη Πλάκα» έγινε χίλια κομμάτια από ένα φουρνέλο, για να περάσει ο δρόμος! Στην Πλάκα αυτή είχαν χαράξει οι Κλέφτες του 21 τα ονόματά τους). Πρώτα καταστρέφουν τα ίχνη και μετά αποδομούν την ιστορία...
Αναρτήθηκε από press.gr@hotmail.com στις 8:55:00 μ.μ.

Ακόμη δεν στείλατε παιδίατρο στην Κοζάνη;

Έχετε δει τι γίνεται στο διαδίκτυο κ.Ξενογιαννακοπούλου, με την υπόθεση; Τα αναξιοπρεπή ερπετά που αυτοπακαλούνται "επαγγελματίες δημοσιογράφοι", έβαλαν την ουρά στα σκέλια και πειθάρχησαν στην εντολή "χαμηλά το θέμα", αλλά νομίζετε ότι αυτό θα σας σώσει; Για τόσο μαλάκες περνάτε όλους τους Έλληνες;
Πάνω από 2.000 ιστολόγια γράφουν για το έγκλημα της έλλειψης γιατρών και νομίζετε ότι αν δεν το "παίξουν" οι καθεστωτικές ξεφτιλισμένες φυλλάδες, θα θαφτεί;
Γράψτε στο google "Μαριλίζα" και θα δείτε μόνη σας, το χαμό που γίνεται. Κι όμως, δεν παραιτηθήκατε ακόμη!!!! Και νομίζετε ότι ο κόσμος βλέπει τέτοια θέματα με κομματικό μάτι και πειθαρχία. Μα που ζείτε;
Τι θέλετε δηλαδή, να σας τα πούνε όλοι όπως ο prezatv;

Θυμάστε εκείνον που βρήκε στο δρόμο ο Γιώργος και του πε "πρόεδρε, δίνω τη σύνταξή μου για την πατρίδα"; Βρέθηκε κι άλλος, που δίνει περισσότερα

Δείτε έναν, ακόμη πιό πατριώτη:

1 σχόλια:

Celestial είπε...

xaxaxaxaxaxaxaxaxa..
Κορυφαίο.
Να' ναι καά όποιος το σκέφτηκε.
Μου φτιαξε την ημέρα.
Και με την ευκαιρία...ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ


Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/03/blog-post_5091.html#ixzz0iexo3H42

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΛΑΜΟΓΙΩΝ...

Η κρίση ως ...ευκαιρία καταγραφής των ειδών!
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1η : ΛΑΜΟΓΙΑ KNOW HOW

Mια τράπεζα αγοράζει ομόλογα ενός κράτους και ασφαλίζει το ποσό που έδωσε για την αγορά τους σε άλλη τράπεζα, η οποία υποχρεώνεται να πληρώσει στην περίπτωση που το κράτος οδηγηθεί σε πτώχευση και φθάσει σε σημείο να μην μπορεί να...αποπληρώσει τα χρέη του. Προφανώς όσο πιο αβέβαιη είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας τόσο πιο υψηλά θα είναι τα επιτόκια που θα ζητήσει η τράπεζα για να διασφαλίσει το χρέος. Το οικονομικό προϊόν ονομάζεται CDS (Credit Default Swap) και οι τρεις τραπεζικοί κολοσσοί που ελέγχουν το 75% της παγκόσμιας αγοράς των CDS είναι η γερμανική Deutche Bank και οι αμερικανικοί Goldman Sachs και J.P. Morgan.

Τον περασμένο Γενάρη, 10 μέρες πριν η Ελλάδα βρει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Deutche Bank εξέδωσε μια αναφορά για την Ελληνική Οικονομία η οποία καταδείκνυε την μιζέρια της και το ενδεχόμενο κατάρρευσής της.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1766723

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1096015&lngDtrID=251

Αμέσως μετά από αυτό το τμήμα των CDS της Deutche Bank κινητοποιείται και απαιτεί πολύ υψηλότερα επιτόκια για το Ελληνικό χρέος αφού όπως λέει η χώρα βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση (σύμφωνα με την δική της αναφορά!).

Τα διεθνή ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εθελοτυφλίας ή Εξαθλίωσης) πάντα σε αγαστή αρμονία με το ζωικό βασίλειο, αναπαράγουν παπαγαλίζοντας τις φωνές των σπεκουλαδόρων που ουρλιάζουν ότι η Ελληνική οικονομία υποχωρεί τρομοκρατώντας με τον τρόπο αυτό το ανυποψίαστο κοινό. Οι γνωρίζοντες κατανοούν ότι η Ελλάδα έγινε στόχος και οδηγείται σε οικονομική κρίση.

Στην συνέχεια η Deutche Bank με την Goldman Sacs αναλαμβάνουν να προωθήσουν τα Ελληνικά Ομόλογα. Και η Ελλάδα προσφεύγει για δανεισμό σε αυτούς που την υποτίμησαν οι οποίοι τώρα ετοιμάζονται για τον επόμενο γύρο προετοιμάζοντας το σκηνικό για ακόμα μεγαλύτερες τιμές φυσικά!!

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2η : ΛΑΜΟΓΙΑ ΘΕΣΜΙΚΑ

Κάθε χρόνο πληρώνουμε 420-450 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγή κρέατος και γάλακτος σε κάθε μια από τις Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία και 80 εκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές τσιγάρων και πούρων από την Γερμανία.

Ταυτόχρονα δανειζόμαστε από την Γερμανία για να καταναλώσουμε τα προϊόντα που μας πουλάει!! Βάλε και αυτοκίνητα, ανταλλακτικά, ηλεκτρικές συσκευές, υποβρύχια που έχουν «πάρει σασί» κ.ά. και θα καταλάβεις πόσα χρήματα φεύγουν από την οικονομία μας και κατευθύνονται στις δικές τους!

Εάν σταματήσουμε να αγοράζουμε κρέας τότε εκτιμάται ότι 25.000 άτομα (στις τρεις παραπάνω χώρες) θα χάσουν την δουλειά τους. Λάβετε υπ’ όψιν σας ότι το κρέας μας το πουλάνε με 3-4.000 ευρώ τον τόνο την στιγμή που σε Αργεντινή, Ρουμανία, Βουλγαρία κοστίζει γύρω στα 1.200 ευρώ ο τόνος.

Εισάγουμε το 70% της κατανάλωσής μας σε κρέας και το 50% σε γάλα.

http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=138582

Στην αλιεία, στην γεωργία και την δασοκομία απασχολείται πλέον μόνο το 12% του πληθυσμού μας. Όλα τα προηγούμενα χρόνια η αντι-αγροτική πολιτική της ΕΟΚ (επιδότηση για κατάληξη των προϊόντων μας στις χωματερές) και οι συμφωνίες που δεχθήκαμε για τα πλαφόν στην παραγωγή μας (και τις εξαγωγές μας) οδήγησαν τον πληθυσμό στο προλεταριάτο του παρασιτισμού : άνεργοι, γκαρσόνια, πωλητές, αεριτζήδες κ.ά.

Η πολιτική των χωρίς έλεγχο παροχής επιδοτήσεων (χωρίς καν να προβλεφθεί με νόμο η επανεπένδυση των κερδών στην Ελλάδα) οδήγησε στην μοναδική ανάπτυξη που γνώρισε ημέρες ανθηρές στην Ελλάδα … στην ανάπτυξη της λογικής του εύκολου κέρδους και της αρπαχτής!

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3η : ΛΑΜΟΓΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

Σε αυτή την κατηγορία εντάσσω τους εν Ελλάδι καταναλωτές -και δεν λέω Έλληνες καταναλωτές διότι η διαπίστωση που κάνω αφορά και τους μετανάστες συμπολίτες μου- αφού κανείς ως καταναλωτής δεν έχει ακόμα καταλάβει ότι όσοι ζούμε και εργαζόμαστε στην Ελλάδα, μας συμφέρει να στηρίζουμε τα Ελληνικά προϊόντα (που παράγονται εδώ από ελληνικά χέρια και από χέρια μεταναστών).

Καλό είναι να δίνουμε που και που ένα μαθηματάκι σε όσους μας παραπλανούν λέγοντάς μας ότι είμαστε τεμπέληδες και απατεώνες προσπαθώντας να κρύψουν το γεγονός ότι στην ουσία είμαστε οι ηλίθιοι που στηρίζουν τις δικές τους οικονομίες (και εσχάτως μέσω της “μαφίας” των Funds θέλουν να δουλεύουμε και για την στήριξη των ασφαλιστικών τους προγραμμάτων).

Το τελευταίο δίμηνο έπιασα τον εαυτό μου -όλες τις φορές που πήγα super market- να ψάχνω μανιωδώς τις ετικέτες για να βρω το «παρασκευάζεται – συσκευάζεται στην Ελλάδα» (άσε που άμα έβλεπα την ετικέτα αυτή αλλά παράλληλα έβλεπα και συμπλήρωση «με γάλα της ΕΕ» ΔΕΝ το αγόραζα αφού ήθελα να είναι εξ ολοκλήρου ελληνικό).

Επειδή λοιπόν δεν είναι και πολλά τα Ελληνικά προϊόντα -όπως διαπιστώνω- ψάχνω μανιωδώς καταστήματα Ελληνικών συνεταιρισμών για κάνω τις αγορές μου και από εκεί. Αν γνωρίζετε που βρίσκονται στην Αθήνα στείλτε μου email για να αρχίσω να ψωνίζω και από εκεί. Και δεν το συζητάω… σε κάτι καταστήματα συμφερόντων χωρών που μας χτυπούν αλύπητα ούτε απέξω δεν περνάω πλέον και ο μόνος τρόπος να αλλάξω γνώμη είναι να προσλάβουν σε ΟΛΕΣ τις θέσεις πολίτες που ζουν και φορολογούνται στην Ελλάδα με κατώτερο μισθό 2.500 Ευρώ καθαρά και να υποχρεώνονται να επανεπενδύουν ΟΛΑ τα κέρδη τους στην Ελλάδα …

Και για ρούχα και παπούτσια δεν το συζητώ. ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ πλέον και αυτό αποτελεί την δράση μου ενάντια στα κάθε λογής λαμόγια..

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ :

Τα λαμόγια του know how προκειμένου να κρύψουν ότι αυτό που θέλουν είναι υπάκουα γουρουνάκια που δουλεύουν για να συνεχίζουν να στηρίζουν την οικονομία τους δρουν έξυπνα προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους. Τα θεσμικά λαμόγια συναινούν διαχρονικά στις απαιτούμενες αλλαγές και διαμορφώνουν ένα περιβάλλον βίαιης αστικοποίησης και απρογραμμάτιστης ανάπτυξης η καθόλου ανάπτυξης ξεπουλώντας εθνική περιουσία π.χ. ΟΤΕ και τα κακόμοιρα χαζά γουρουνάκια γίνονται λαμόγια ευκαιρίας που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στην ακρίβεια απεμπολώντας το αύριο των παιδιών τους και το καλύτερο δικό τους τώρα…
Th.S. / http://peopleinaction.wordpress.com/


Αναρτήθηκε από taxaliad στις 7:53:00 π.μ.


Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/03/blog-post_2488.html#ixzz0iJtWeQyd

Το γερμανικό κατοχικό δάνειο

Του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη (Μαθηματικός, Πολιτειολόγος, Δρ. Κοινωνιολογίας, καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας, μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερμανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δημόσιο Χρέος)
Πρωτοδημοσιεύθηκε στις 25/1/2010 στην καθημερινή εφημερίδα του Ηρακλείου Κρήτης «ΠΑΤΡΙΣ» http://www.patris.gr/articles/173185?PHPSESSID=edfhahv48onr8cmhlfrblnb3a1



Α. ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ

Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ’ αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης. Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα. Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις 1 ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου2 που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ3 πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα. Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η “παντός αγαθού” λεηλασία του τόπου,4 φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός. Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό5. Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ, μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-426 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, “.... η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση”7 . Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση8.
Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση9. Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα τον στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα10. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη. Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’ Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.

Β. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ

Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942” και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23.3.1942. Σύμφωνα μ’αυτήν12:
• Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).
• Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).
• Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).
• Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).
Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές. Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές13. Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο. Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3). Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο. Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944(14) και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα 15 . Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ. Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.

Γ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ
Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των υπεξ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του16.
Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο17.
• Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.
•Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.
• Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.
Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε παραιτηθεί εγγράφως ο Κ. Καραμανλής. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ. Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.

• Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.
• Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε υπεξ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.
• Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.

Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα.
• Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.
• Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967.
• Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).
Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε18 (αντίστοιχα το 1956 και 1971).
Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγκελλάριος Έρχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.
Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί ναζί: “Η Ελλάδα είναι στημμένη σαν λεμόνι”, έλεγε ο Γκίτζι19. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι “... οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους...”20. Αλλά και ο Γερμανός υπ. Οικονομίας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, “η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία αλλη χώρα της Ευρώπης”21.
Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό. Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία. Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελλάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι’ αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.

Σημειώσεις
1. National Archives, Waschington, DC: Τ. 120/2481/Ε259713-715, “Promemoria”, 23.9.1942 και Τ-120/166/81370-5, Altenburg-Berlin, 4.9.42).
2. Σωτ. Γκοτζαμάνης, κατοχικό δάνειο και δαπάναι κατοχής, Θεσ/κη 1954, σ. 5 Γ. Τσολάκογλου, Απομνημονεύματα, Αθήνα 1950, σ. 210, 212, 215, 218, 219, 234.
Κ. Λογοθετόπουλος, Ιδού η αλήθεια, Αθήνα 1948, σ. 49.
3. National Archives, ο.π.
4. Τ. Ηλιαδάκης, Οι επανορθώσεις και το γερματικό κατοχικό δάνειο, εκδ. Δετοράκη, Αθήνα 1997, σ. 83-101.
5. Ηλιαδάκης, σ. 111
Heinz Richter, Δύο επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα, Εξάντας Αθήνα, 1975 σ. 155, 157.
6. Ηλιαδάκης ο.π.
7. Χ. Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, Παπαζήσης, Αθήνα (χ.χ.), Τ1, σ. 194.
8. W. Medlicott, The economic Blockade, Λονδίνο, 1959, Τ2, σ. 254.
Η. Βενέζης: Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, Εστία, Αθήνα, 1981, σ. 113.
9. Richter, Τ. σ. 155 σημείωση, 255, 257.
10. Γκοτζαμάνης, σ. 2 Τσολάκογλου, σ. 208-210.
11. Αρχεία ΥΠΕΞ, έκθεση Λαμπρούκου, σ. 9-11.
Λογοθετόπουλος, σ. 48, Τσολάκογλου, σ. 211, Γκοτζαμάνης, σ. 3, 23, 24, 31.
Α. Αγγελόπουλος, Οικονομικά Τ.Α., Παπαζήσης, Αθήνα 1974, σ. 142, 167, 179, 190, 191.
12. Τη δανειακή σύμβαση βλέπε• Ηλιαδάκης, σ. 297.
13. Αρχεία ΤΕ, φάκελος κατοχικού δανείου, σημείωμα Ι. Πασσιά και το έγγραφο 409/2.4.1942.
14. Αρχεία ΤΕ, φάκελος κατοχικού δανείου, σημείωμα Ι. Πασσιά, σ. 4.
15. Β. Μαθιόπουλος, “400 εκ. μάρκα μας χρωστά η Βόνη”, Βήμα, 2.6.1991.
16. Ηλιαδάκης, σ. 158, 164, 171.
17. Ηλιαδάκης, σ. 200, 202, 203-205
Αγγελόπουλος, Οικονομικά, Τ. σ. 201-205, 209.
Βήμα 18.10.1966, σ. 7 έκθεση Α. Παπανδρέου και επιστολή Κάιζερ, σ. 9.
Πρακτικά Βουλής 28.5.1991 αγόρευση Α. Παπανδρέου.
18. Ηλιαδάκης, σ. 212-213.
19. Mark Mazower, Στην Ελλάδα του Χίτλερ, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1994, σ. 93.
20. G. Ciano, Τagebucher 1939-1943 Βern 1946, σ. 353.
21. Γερμανοελληνικά Οικονομικά Νέα, Τι/Ιούνιος 1943, σ. 2.
Αναρτήθηκε από Βιβλιόφιλοςστις 1:01 μ.μ.

Merkel, shut up! Με τον ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ

ΚΟΙΤΑ τώρα ποιοι τολμάνε και μιλάνε! Εκείνοι που αιματοκύλησαν, έκαψαν και κατέστρεψαν την Ευρώπη. Εκείνοι που για τουλάχιστον τρεις χιλιάδες χρόνια ακόμα θα πρέπει, όταν μας βλέπουν, να σκύβουν το κεφάλι και να ψιθυρίζουν: «Συγγνώμη»!

ΚΟΙΤΑ ποιοι μιλάνε! Οι Γερμαναράδες... Που τις προάλλες, δηλαδή απ' τον Μάιο ώς τον Αύγουστο του 1941, ο κατοχικός στρατός τους «αγόραζε» ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες με πλαστά γερμανικά χαρτονομίσματα! Οταν οι Γερμανοί αξιωματούχοι πήγαν στις ελληνικές τράπεζες να αλλάξουν τα μάρκα τους με δραχμές, αποδείχτηκε πως αυτά είχαν τυπωθεί απ' την ανύπαρκτη Τράπεζα Πίστεως του Ράιχ. Κανένα απ' αυτά τα χαρτονομίσματα δεν είχε αριθμό και δεν έφερε την υπογραφή κάποιου μέλους του χιτλερικού οικονομικού επιτελείου...

ΣΤΗ συνέχεια οι... παππούδες της Μέρκελ, αφού αρπάξανε όσες ράβδους χρυσού δεν πρόλαβε να πάρει μαζί της στην Αφρική η κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού και του Γεωργίου του Β', απέσυραν τα ελληνικά κέρματα απ' την αγορά, τα έλιωσαν και καβατζώσανε τρεισήμισι τόνους ασήμι και άλλους τρεισήμισι τόνους νικελίου που χρησιμοποιήθηκαν στην πολεμική βιομηχανία του Γ' Ράιχ.

Η «ελληνική» κατοχική κυβέρνηση δάνεισε, μάλιστα, τριάμισι δισεκατομμύρια μάρκα στη χιτλερική Γερμανία στη... συμφωνία της Ρώμης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που... δάνεισε τους κατακτητές της! Δανεικά κι αγύριστα... Λίγο πριν μπει στο Βερολίνο ο κόκκινος στρατός, οι γερμανικές οικονομικές υπηρεσίες... ετοιμάζονταν να μας αποπληρώσουν δόση 470 εκατομμυρίων μάρκων. Στη συνέχεια το δάνειο αυτό έπρεπε να αποπληρωθεί αναλογικά από τη Δυτική και την Ανατολική Γερμανία. Ούτε ένα μάρκο δεν πήραμε. Το ποσό αυτό που μας χρωστάει η Γερμανία ανέρχεται σήμερα στα 14 δισ. ευρώ.

ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ περισσότερο απ' όλους στους ναζί και μόνο γι' αυτό η Ευρώπη οφείλει να μας είναι αλληλέγγυη στα δύσκολα και αιωνίως να μας ευγνωμονεί! Γιατί εμείς καθυστερήσαμε τον Χίτλερ και αναγκάστηκε να πάει μες στα χιόνια και να ηττηθεί στη Ρωσία. Αντισταθήκαμε 219 μερόνυχτα στον άξονα! Με δεύτερους τους Νορβηγούς, 61 μέρες και τρίτη την υπερδύναμη της εποχής Γαλλία, που αντιστάθηκε μόλις 43 μέρες.

Η Ελλάδα είχε τις περισσότερες ανθρώπινες απώλειες. Στις μάχες των 219 ημερών έχασαν τη ζωή τους 13.676 Ελληνες στρατιώτες, ενώ οι συνολικές απώλειες την περίοδο της γερμανικής κατοχής (μάχες, εκτελέσεις, κακουχίες, πείνα) ξεπέρασαν το 10% του ελληνικού πληθυσμού, δηλαδή 750 χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές. Οταν οι Ρώσοι είχαν απώλειες 2,8% του πληθυσμού, οι Ολλανδοί 2,2% και οι Γάλλοι 2%. Κι όλα αυτά έγιναν τις προάλλες...

ΕΤΣΙ λοιπόν, αγαπητέ Γερμαναρά, που σου αγοράζουμε τα όπλα, τις Μερσεντές, τις BMW και μας δίνεις μίζες για να κυβερνάει εδώ η Ζίμενς, όταν μας μιλάς πρέπει να κατεβάζεις το κεφάλι και να ψιθυρίζεις ταπεινά: Συγγνώμη... Αφού μας ακουμπήσεις πρώτα τα 275 εκατομμύρια ευρώ που μας χρωστάς απ' τις επανορθώσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και τα 14 δισ. από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που σου δώκαμε.

ΠΡΙΝ στραβομουτσουνιάσεις, ω Μέρκελ, δώσε μας τα 5 δισ. ευρώ που μας χρωστάς από την εποχή της ουδετερότητάς μας και τα 51 δισ. που έχουν φτάσει οι αποζημιώσεις που μας χρωστάς βάσει των αποφάσεων της Διάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων του 1946.

ΕΜΕΙΣ, ω Μέρκελ, δεν... υποβάλαμε τη χώρα σας σε εξήντα έξι ολοκαυτώματα. Εμείς δεν κάψαμε ποτέ κάποια γερμανική πόλη. Οπως κάνατε εσείς στο Δίστομο ή στον Χορτιάτη της Θεσσαλονίκης. Οπου βάλατε, ω Μέρκελ, σ' ένα φούρνο 149 Ελληνες, ανάμεσά τους παιδιά, βρέφη, και τους κάψατε ζωντανούς. Το θυμάσαι, Αγγέλα; Μας ζητάς συγγνώμη όποτε μας βλέπεις; Μας αποζημίωσες ποτέ; Γι' αυτό, shut up, Merkel!

"Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό"

"Προβληματίστηκα αρκετά για την προσφώνηση που έπρεπε να χρησιμοποιήσω. Να σε αποκαλέσω Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Πρωθυπουργό της Ελλάδας; Ανθύπατο της ΕΕ στην Ελλάδα;
Γιώργο Α. Παπανδρέου, οι Έλληνες πολίτες στις 4 Οκτώβρη δεν ψήφισαν ούτε Τρισέ, ούτε Αλμούνια, ούτε Μέρκελ, ούτε ΔΝΤ. Ψήφισαν το Γιώργο Παπανδρέου και απαιτούν να σεβαστεί την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι Έλληνες.
Τα μέτρα που καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας υπό μορφήν “διαρροών από κύκλους του Υπ. Οικονομικών” και τα αναπαράγουν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είναι ...
επαίσχυντα, εντελώς άδικα, φορομπηχτικά και ανάλγητα. Αυτή τη στιγμή όλη η ελληνική κοινωνία ζει μέσα στον απόλυτο πανικό, την ανασφάλεια και την κατάθλιψη, ενώ –στην πραγματικότητα- ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί κανένα από τα εξαγγελθέντα μέτρα!
Αν δεν αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή της κυβέρνησης η τρομοκράτηση της κοινωνίας, τότε πείτε όλη την αλήθεια, με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές. Να ξέρει ο ελληνικός λαός, τι περιλαμβάνουν οι δεσμεύσεις που έχετε αναλάβει απέναντι στην ΕΕ, για τα φορολογικά, τα εργασιακά, την εισοδηματική πολιτική. Η διαφάνεια, Πρόεδρε, δεν μπορεί να είναι έννοια a-la-carte. Όταν μιλάς λοιπόν για διαφάνεια, αυτή θα πρέπει να υπάρχει παντού!
Το ΠΑΣΟΚ κι εσύ προσωπικά -προεκλογικά- υποσχόσασταν μια δικαιότερη κοινωνία. Φοβούμαι όμως ότι ο συνδυασμός των μέτρων που έχουν εξαγγελθεί και πλήττει στο έπακρο τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα (αν θεωρεί κάποιος ότι ένας εργαζόμενος-οικογενειάρχης με μηνιαίες αποδοχές 2000 ευρώ ανήκει στα μεσαία εισοδήματα…) θα οδηγήσουν στην εξαθλίωση τα 2/3 της ελληνικής κοινωνίας. Βέβαια και η καθολική εξαθλίωση αποτελεί μια μορφή δικαιοσύνης… Δεν νομίζω όμως ότι είναι πολύ κολακευτικό για έναν ηγέτη να κυβερνά έναν
εξαθλιωμένο λαό... (Αλήθεια, αν πραγματικά πιστεύουν τα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι ο κόσμος στηρίζει τα μέτρα της κυβέρνησης, γιατί τότε έχουν εξαφανιστεί ΟΛΟΙ από την κοινωνία; Γιατί δεν βγαίνουν στον κόσμο και να μιλήσουν μαζί του; Έτσι θα τους δοθεί η δυνατότητα να καταλάβουν πραγματικά τι βιώνει ο ελληνικός λαός σήμερα!)
Διαβάζοντας ξένο τύπο, προσπαθώ πραγματικά να βρω τις –περιβόητες- “κόκκινες γραμμές” στα προτεινόμενα μέτρα. Δεν υπάρχουν… Απλώς λέγονται για εσωτερική λαϊκή κατανάλωση. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ούτε κόκκινες γραμμές, ούτε πράσινα άλογα! Τα έχουμε δώσει όλα στις Βρυξέλλες!
Πέρασες Πρόεδρε, όμως, μια άλλη κόκκινη γραμμή, αυτή που χωρίζει την αριστερά από τη δεξιά. Έχρισες σύμμαχο τη δεξιά και μάλιστα ό,τι πιο απεχθές αυτή διαθέτει… Έκανες προνομιακό συνομιλητή αυτόν που μέσα στη Βουλή σε λοιδορούσε για την ευφράδειά σου και για τη δυνατότητά σου να εκφράζεσαι στα ελληνικά και έβαλες απέναντι όλη την αριστερά. Ξάφνου, το κόμμα των εργαζομένων, των αγροτών, των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων, των μη προνομιούχων Ελλήνων που έφτιαξε ο τεράστιος ΠΑΤΕΡΑΣ σου, το έσβησες.
Ξέρω ότι αυτά που γράφω -το πιθανότερο- δεν θα φτάσουν ποτέ σε σένα. Θα χαρακτηριστούν από τους συνεργάτες σου ως γραφικά, θα γελάσουν και θα διώξουν στον “κάδο ανακύκλωσης” κάποιου υπολογιστή. Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα των ηγετών: να υπερπροστατεύονται από τους διάφορους "συμβούλους", "κολλητούς", "παρατρεχάμενους", παράσιτα της εξουσίας που, από τον φόβο τους μην χάσουν τη γκλαμουριά της εξουσίας, κρατούν τους ηγέτες απομονωμένους από την κοινωνία. Και έρχεται μια μέρα που -με τραυματικό τρόπο- ανακαλύπτουν ότι κάποιοι
τους έδειχναν μια εικονική πραγματικότητα. Και τότε είναι πάρα πολύ αργά! Προτού λοιπόν να είναι αργά και για σένα, κάνε κάτι να αλλάξεις και τη δική σου πορεία. Έχεις ακόμα συμμάχους. Όχι φυσικά τον Καρατζαφύρερ, αλλά το 44% του ελληνικού λαού που πίστεψε σε σένα και σου έδωσε μια τέτοια νίκη. Όλοι εμείς, μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων μας θα είμαστε το μαξιλάρι αλλά και η ασπίδα σου -και είμαστε πολλοί- απέναντι σε αυτούς που κάνουν απλώς τη δουλειά που έχουν μάθει να κάνουν: Να βγάζουν λεφτά πάνω
στις πλάτες των ασθενέστερων (πολιτών, κρατών, οικονομιών, κ.λπ).
Ας σταματήσουμε επιτέλους το διεθνές αυτομαστίγωμα, τον αυτοεξευτελισμό μας και ας βγούμε μπροστά. Τέλος στην αμυντική στάση που κρατάμε απέναντι στους Ευρω-πέους “εταίρους” μας. Μην ξεχνάμε ότι η κομισιόν κάλυπτε επί 5 χρόνια την προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση. Πού είναι τώρα ο κ. Μπαρόζο, τον οποίο είχαμε παλαιότερα τακτικό μουσαφίρη μας;
Οι Έλληνες, Πρόεδρε, είμαστε πολύ υπερήφανοι για να δεχτούμε να γίνουμε οι “καρπαζοεισπράκτορες” της Ευρώπης!
Αναγνώστρια
ΥΓ. Το κείμενο αυτό εστάλη στον ίδιο τον Πρωθυπουργό πριν από λίγες μέρες, αλλά αποφάσισα να το αναρτήσω και στο blogs σας για να μοιραστώ με τους αναγνώστες κάποιες σκέψεις μου."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ

Αναρτήθηκε από troktiko στις 7:48 π.μ.